ÉDOUARD MANET

Tien jaar geleden, kocht ik een stilleven met 5 Franse peren,

prachtig geschilderd, olieverf op een houten paneel.

Het was liefde op het eerste gezicht.

Rechts onder was alleen een “M “ gesigneerd, en aan de achterzijde

stond vermeld: a la memoire de Manet 1884.

Het virus had zijn werk gedaan, een onmiskenbaar hoogwaardig

schilderij, met prachtige tinten geel en groen met een donkere bruine

achtergrond.

Het alles willen weten van deze uit de 19e eeuw Franse impressionist.

Ik verzamelde alles wat maar enigszins in aanmerking kwam.

10 ordners met documenten, foto's, knipsels, meer als vijftig

notulen van contacten in binnen en buitenland.

Meer dan vijftien boeken, die betrekking hadden met alles wat maar

met zijn persoon in de ruimste zin van het woord te maken had.

Maar mijn idee stond vast, het moest een “ non fictie “ boek worden.

Geen verzonnen verhalen, en geromantiseerde ontmoetingen.

En uiteindelijk waar al die Manet boeken schrijvers mee worstelde

wie is de vader van de buitenechtelijke zoon van Suzanne Leenhoff .!

In dit boek leest u de waarheid.

In mijn gesprekken met vele kunst gerelateerde instanties en personen

merkte ik de afwezige kennis van kunstschilders buiten Neerlands

grenzen, het “ oude vak “ van onderzoek is reeds lang vervlogen.

Snel en vlug scoren, geen risico lopen, wat een aantasting zou zijn

van hun status ik – ik – ik, geen zijwegen, maar geasfalteerde paden.

De vaak respect loze behandeling is mij bijgebleven, wat vaak te

maken had met het eerder gememoreerde.

Dit boek is een “ must have “ voor iedereen die direct of zijdelings

met schilderkunst historie te maken heeft of nog gaat ervaren.

Ik heb voor u honderden uren onderzoek gedaan . ! ( of meer )

Hier vindt u gedetailleerd feiten, over vrienden, modellen, collega's

kunstverzamelaars, handelaars, veilingwezen, uitgaansleven en

omstandigheden, het impressionisme in de 19e eeuw te Parijs,

dus eigenlijk over veel “ passanten “ uit die eeuw.

Ook alles in het leven roepen voor status, en uiteindelijk te constateren

dat het bij de mensheid niets, maar dan ook niets menselijk vreemd is.

Ik heb de bevrediging van de waarheid mogen ervaren, nu u nog !