Onbehagen in de economie

Het gaat om de fluit en de duit. Deze Brabantse, wat platte uitdrukking verwijst naar het driftmatige en het economische in het menselijke bestaan. Sigmund Freud verwees in zijn beroemde essay naar het eerste, de culturele eis tot driftonderdrukking geeft onbehagen. In Onbehagen in de economie gaat het om onbehagen over economische ongelijkheid. Graaiende veelverdieners weten nog steeds hun absurde topinkomens te rechtvaardigen door zich te beroepen op hun grote prestatie en verdienste. Onze zogenaamde meritocratie is leuk voor de winnaars, maar desastreus voor de verliezers. Helaas voor de winnaars zijn hun argumenten niet al te sterk. Meritocratie is een leugen. Linkse ongelijkheidbestrijders willen met de verzorgingsstaat de inkomensverschillen verkleinen. Dat zal blijken ook geen goed idee te zijn. Onvrijheid is de prijs van economische ongelijkheid. Het essay Straf en verdiende loon behandelt hetzelfde probleem vanuit een andere optiek. Hiernaast nog een paar beschouwingen om waar voor uw geld te krijgen.