Sirenen

John Gabriel Stedman, officier van Schotse afkomst, maakt in Suriname jacht op weggelopen slaven, maar raakt hevig verliefd op een negerslavin met wie hij een zoon krijgt. We ontmoeten hem in Londen, als hij zijn gruwelijke schetsen in boekvorm wil laten uitgeven. Konrad Morgen, onkreukbare rechter in dienst van de Waffen-SS, vervolgt hoge officieren voor vergrijpen die in het niet vallen bij de Holocaust. Dan ontmoet hij de 'Kommandeuse', die lampenkappen zou hebben laten maken van de getatoeëerde huid van gedetineerden. Hans, begenadigd degenschermer, durft niet uit te komen voor zijn homoseksualiteit. Gelukkig is daar dat schermstertje, te jong voor de lichamelijke liefde, maar voor Hans de kans op een zorgeloze heterorelatie. Totdat het meisje genoeg krijgt van het samen ijsjes eten. Sirenen zijn overal. Ze waren er altijd. Ze dragen namen als Loreley of Lolita, maar heten in dit boek Johanna, Ilse en Wendy. Onweerstaanbaar voor John Gabriel, Konrad en Hans. Drie mannen op drift, in de achttiende eeuw, in Nazi-Duitsland, en in Den Haag eind jaren zestig. Hun wederwaardigheden zijn in dit boek in een ware historische context geplaatst. Want de mannen hebben allemaal bestaan.