Het mooiste blauw

Herenboer Popma is een excentriekeling met uitgesproken meningen.
Maar wie is hij eigenlijk? Wat is bij hem buitenkant, wat binnenkant?

Plotseling verliest hij zijn vrouw.
De twee bleven kinderloos en dus is de opvolging in het geding.
Wie erft straks de kapitale Popma State?
Dit probleem ligt nu op het bordje van de wat stugge weduwnaar.
Een kolfje naar de hand van zijn bevlogen notaris.


De personages in deze sociaalculturele en -psychologische roman worden willens nillens geconfronteerd met het verduisterde verleden van het stel in de rustieke hoeve.
Maar ze krijgen ook te maken met kaf en koren in hun eigen levensloop.
Ontstaat er ruimte voor nieuwe impulsen richting toekomst?




In mijn schrijversnaam klinkt postuum een bedankje door aan ons Moe. Zij noemde mij, haar eerstgeborene, naar haar eigen veel te jong gestorven moeder.
Maar zeker zo belangrijk: ze liet haar zeven kinderen een eigenhandig geschreven levensverhaal na, met treffende schetsen van het roomse dorpsleven in haar jeugd en het boerenbestaan van toen.
Sporen daarvan vind je terug in het stuifzand van Het mooiste blauw.