Eindstrijd

Eindstrijd is een bundel essays en polemieken over het gevecht van de orthodoxe islam tegen de moderniteit.

De titel Eindstrijd is ontleend aan islamitische beschouwingen over de strategie die in de strijd tegen het liberale Westen gebruikt moet worden. Islamitische denkers als Sayyid Qutb, Hasan al-Banna en hun navolgers zijn van oordeel dat de eerste ronde (al-gawla al-ula) in dit conflict in 1683 is geëindigd bij het ontzet van Wenen. De islam heeft daarmee de eerste slag verloren.

In de tweede ronde wordt de strijd van de kant van de islam niet langer door een staat geleverd, maar door particulieren en hun organisaties, zoals de NGO Al-Qaida. In deze fase staat de islam er goed voor. Europa is ideologisch verzwakt, het is nu of nooit. Immers, steeds meer moslims zetten vraagtekens bij de religieuze en maatschappelijke dwingelandij van ayatollahs en moefti's. Godsdienstvrijheid en vrijheid van meningsuiting ondermijnen de grip van het traditionele islamitische establishment op de gelovigen. Wanneer het proces van collectieve uittredingen eenmaal op gang komt, is er voor hen geen houden meer aan. Daarom proberen zij de bron van vrije gedachten, het Westen, onder controle te krijgen.

De traditionele islam deelt de wereld in tweeën: het Huis van Oorlog en het Huis van de Islam. Dit is geenszins een excentrieke leerstelling die alleen door fundamentalisten wordt aangehangen. In Europa rust er inmiddels een taboe op het spreken over dergelijke onaangename feiten. Mede dankzij het intimideren en vermoorden van prominente islamcritici is het de fanatici al gelukt de westerse vrijheden te beperken.

Eindstrijd is een collectie van kritische beschouwingen over de in de islamitische wereld gangbare oppositie tegen het vrije Westen, geschreven door enkele van de meest vooraanstaande Amerikaanse en Europese deelnemers aan het islamdebat, van godfather Bernard Lewis tot columnist Paul Cliteur en van arabist Hans Jansen tot afvallige Ibn Warraq.