De geest in de keel

Na de bevalling van haar vierde kind, vullen de dagen van een jonge schrijfster zich met eindeloze lijsten
vol taken die moeten worden weggestreept. Terwijl ze worstelt met dat repetitieve bestaan, wordt ze bezocht
door een stem uit het verleden: die van de achttiende-eeuwse dichteres Eibhlín Dubh Ní Chonaill. Het gedicht
dat zij schreef na de moord op haar echtgenoot wordt beschouwd als een van de belangrijkste Ierse literaire werken.

In een vernuftige mengvorm van essayistiek en autofictie verweeft Doireann Ní Ghríofa twee vrouwenlevens:
dat van een Ierse edelvrouw die een handvol bloed van haar man drinkt terwijl ze knielt naast zijn levenloze
lichaam, en dat van een jonge vrouw die zich, in de luwte tussen stofzuigen en kolven, de ambitieuze taak stelt het gedicht van haar voorgangster te vertalen. Tijdens haar werk aan het gedicht transformeert de schrijfster steeds meer in een detective die een historisch vrouwenleven probeert te reconstrueren.

'Een geest in de keel' is een dialoog tussen twee vrouwen die de eeuwen overstijgt, een verhaal dat tegelijk nieuw en vertrouwd is, universeel en intiem, in een verslavend ritmische stijl. Het boek werd alom bejubeld in de pers, stond wekenlang in de bestsellerlijsten en werd met de belangrijkste prijzen voor Engelstalige werken bekroond.